คนฉลาดแสร้งโง่

หนังสือ คนฉลาดแสร้งโง่

เมื่อ4วันก่อนได้ไปห้องสมุด ไปเจอหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ “คนฉลาดแสร้งโง่” เขียนโดย อิบูคิ ทาคาชิ ตอนแรกไม่คิดหยิบอ่าน แต่ชื่อเรื่องสะดุดตามาก บอกถึงว่าทำไมเราต้องแกล้งโง่ โง่แล้วดีอย่างไร ซึ่งในชีวิตคนเรามีคนอยู่ 4 ประเภท คือ
1.คนฉลาดอวดฉลาด
2.คนฉลาดแกล้งโง่
3.คนโง่อวดฉลาด
4.คนโง่ที่โง่จริง

ตัวอย่างข้อสองเราจะเจอน้อยมาก แต่ส่วนใหญ่เราจะเห็นข้อสาม หวังว่าคุณเคยเห็นและเคยเป็น คือ คิดว่าฉันรู้หมดแล้ว ฉันเหนือกว่าคนอื่น คนอื่นรู้น้อยกว่าเรา เราเหนือกว่าทุกคน ชอบเอาชนะ ชอบข่ม รับไม่ได้ถ้าคนว่าเราโง่ พฤติกรรมแบบนี้จะสร้างศัตรูได้มาก คนหมั่นไส้ และกลายเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย เรานั่งอ่านมานั่งนึกเราเคยเป็น บ่อยด้วย นี่เราเป็นอย่างนี้หรือนี่ เราเคยฉุนเฉียวถ้าคนไม่ยอมรับความคิดเห็น ซึ่งไม่ใช่พฤติกรรมที่ดีเลย  เล่มนี้ถือว่าน่าสนใจ บอกวิธีคิด การสร้างมิตรภาพ บอกถึงทำไมคนฉลาดถึงไม่ประสบความสำเร็จ

เรามานั่งนึกดูแล้วเราเป็นคนโง่ก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าเราบอกว่าเราไม่รู้ เราจะรู้มากขึ้น คนจะเอ็นดู เขาจะให้ความรู้ ให้เคล็ดลับ มีมิตรมากขึ้น เราจะรับฟังความคิดคนอื่นมากขึ้น เราจะเป็นคนฟังมากกว่าพูดมากขึ้น เราจะไม่กลัวความผิดพลาด ความล้มเหลว เพราะความสำเร็จเกิดจากความล้มเหลวมาก่อน แต่คนส่วนใหญ่มักกลัวความล้มเหลว กลัวปัญหา เจอปัญหาอะไรยากๆ กลัวไว้ก่อน ไม่กล้า ไม่ลอง เลยเกิดท้อถอยไปในที่สุด อย่างเวลาคุยนั่งเลกเชอร์ เวลาคุยไม่เข้าใจอะไร แล้วอาจารย์ถามว่าใครไม่เข้าใจบ้าง กลับไม่มีใครถาม ไม่มีใครยกมือ เพราะถ้าคุณยกมือขึ้น คุณจะคิดว่าคนอื่่นจะคิดว่าคุณโง่ ซึ่งจริงๆถ้าคนอื่นคิดว่าคุณโง่ ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี คุณจะได้ไม่ต้องคอยระแวงว่าคนอื่นจะมองคุณอย่างไง แล้วยังทำให้คนอื่นชะล่าใจ ประมาทในความสามารถที่คุณมีอยู่ลึกๆ และสังคมไทยเราไม่ค่อยสอนให้เราเป็นคนกล้าคิดกล้าถาม การตั้งคำถาม เป็นประเด็นที่ควรปรับปรุง

เราคิดว่าการตั้งคำถามจะก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ สามารถทำให้โลกพัฒนา
ดังที่อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ได้พูดไว้ว่า “ความโง่ของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด”